“VII hissə”
Bilirəm hekayəni can dərdi oxuyursan, yaxşı ki, mən uşaq ədəbiyyatı və ya dərslik yazmıram. Amma yazmağı sevirəm, sevə-sevə oxuya bilmirsənsə oxuma, vaxtını bu hekayəyə sərf etmə, sevdiyin işi gör. Bilirəm, oxuduğun bütün hekayələrdə sevgiyə də toxunulub. Başqaları üçün sevgi nədir bilmirəm. Kitablarda da bu haqda çox oxumamışam. Bir şey etiraf edim, mən əslində bədii kitablar oxumağı heç sevmirəm. Amma vaxtım olsaydı ancaq kitab oxuyardım,bunu da bil. Vaxtı çatanda bədii kitabları da oxuyacam. Ən azından indi heç bir yazarı təqlid etmədiyimi bilirsən. Bəli, sevgidən danışırdıq. Mənim üçün sevgi həyatın özüdür. Bəziləri sevgini sadəcə xoş və yaxşı əməllərlə bağlayır və beləcə sevgini nifrətdən ayırırlar. Fəqət sevgi olmayan yerdə nifrət də mövcud olmur. İnsanlar bəzən həyatlarında tək nəyisə və ya kimisə sevməkdən danışır. Bəziləri dində axtarır bu sevgini, bəziləri digər cinsin nümayəndəsində, kimlər isə elmdə, kimlərsə peşəsində və s. Sevgi azaddır deyirlər, ona görə tək bir şeyi seçib sevə biləcəyin digərlərini həytından əksiltmə. Məsələn, dini elmlə birgə sevə bilərsən məncə. O ki, qaldı həyat yoldaşını necə seçəcəyini bilmirsənsə bir şey deyim, ağlına, gözəlliyinə, kübarlığına vurulduğun insanı seçmə. Səni tamamlayan, sən “sən” olduğunçün gərilmədiyin insanı seç. Çünki belələri həmişə peşman olur. Yəqin çox rastlaşmısan “özünü kübar görsətmişdi”, “gözəlliyinə aldanmışdım”, “elə bilirdim ağıllıdır” kimi heyfislənmələrlə…. Nəysə ki, deyəsən çox danışdım. Qoy bir az da Nihan danışsın öz sevgi hekayəsindən. Hə bir də öz bildiyini et, məsləhətlərə çox da baş qoşma. Səhv etmiş olsan belə öz həyatınla bağlı qərarları özün ver. Yoxsa həyatının sahibi sən ola bilməyəcəksən. Oxumağa davam et →
